🐽 Kto Płaci Za Przyłącze Energetyczne
Przyłącze energetyczne koszt 2020. Opłata za podłączenie prądu do działki jest zryczałtowana i jednorazowa. Przybliżony koszt wykonania przyłącza o długości nieprzekraczającej 200 metrów wynosi: Przyłącza kablowe (podziemne) – koszt 140 do 180 zł za kW mocy. Przyłącza napowietrzne – koszt 100 do 130 zł za kW mocy.
Jeśli przekroczymy limit zużycia, przedsiębiorstwo energetyczne będzie naliczać wyższe opłaty za energię elektryczną, według stawek obowiązujących w 2023 roku. Czyli po przekroczeniu limitu limitu zużycia dla gospodarstw domowych maksymalna cena energii będzie wynosić 693 zł za megawatogodzinę.
Procedura przyłączania mikroinstalacji. Procedurę przyłączenia mikroinstalacji do sieci dystrybucyjnej reguluje art. 7 ustawy Prawo energetyczne (Dz. U. z 2012r. Nr 1059 z późn. zm.). Zgodnie z ustawą mikroinstalacją jest odnawialne źródło energii, o łącznej mocy zainstalowanej elektrycznej nie większej niż 50 kW, przyłączone
Linie elektroenergetyczne są inwestycją celu publicznego. Przepisy ustawy o gospodarce nieruchomościami przewidują w sytuacji gdy w stosunku do nieruchomości została wydana decyzja o ustaleniu inwestycji celu publicznego możliwość wystąpienia przez przedsiębiorstwo energetyczne o wydanie decyzji zwanej w doktrynie „małym wywłaszczeniem”.
Kto jest właścicielem przyłącza wodociągowego ustawa? Zgodnie z art. 2 pkt. 6 ustawy przyłącze wodociągowe jest to „odcinek przewodu łączącego sieć wodociągową z wewnętrzną instalacją wodociągową w nieruchomości odbiorcy usług wraz z zaworem za wodomierzem głównym”. W świetle ustawy zatem przyłącza stanowią
Opłaty za przyłączenie do sieci dystrybucyjnej wynoszą w Enei 45,41 złotego (przyłącze napowietrzne) oraz 65,79 złotego (za przyłącze kablowe). Energa - wysokość opłaty przyłączeniowej. W Enerdze za przyłączenie do sieci elektrycznej działki rekreacyjnej będziemy musieli zapłacić 43,78 złotego (przyłącze napowietrzne).
Stawki opłat za przyłączenie do sieci dla IV, V, VI* ( w przypadku gdy jest budowane przyłącze) grupy przyłączeniowej, zgodnie z zatwierdzoną przez Urząd Regulacji Energetyki Taryfą ENERGA-OPERATOR SA 2023 roku wynoszą: • Przyłącze kablowe – kwota netto: 51,49 (zł/kW) • Przyłącze napowietrzne – kwota netto: 36,12 (zł/kW)
Nowelizacja Prawa energetycznego zakłada, że w w przypadku odmowy przyłączenia do sieci z powodu braku warunków ekonomicznych, o których mowa, a uzasadnionych brakiem środków finansowych przedsiębiorstwo energetyczne wraz z odmową będzie informować właściciela domu, ubiegający się o przyłączenie do sieci, o możliwości
Skorzystaj z infolinii 801 404 404 czynnej w dni robocze w godzinach od 8 do 18. W celu szybszej identyfikacji przygotuj sobie numer PPE (znajdziesz go na fakturze). Za pomocą infolinii możesz zgłosić wszelkie kwestie i reklamacje związane z dystrybucją energii elektrycznej. Jeżeli Twoja sprawa tego wymaga, za jej pomocą, możesz
1 Ustawa - Prawo energetyczne z dnia 10 kwietnia 1997 r. (Dz.U. z 2022 r. poz. 1385, z późn. zm.). W art. 3 pkt. 13b zawarto definicję odbiorcy energii elektrycznej wskazującą, że jest to odbiorca, który dokonuje zakupu energii elektrycznej na potrzeby
Każda instalacja elektryczna składa się z części zewnętrznej i wewnętrznej. Za pomocą złącza wewnętrzną część instalacji odbiorczej łączy się z siecią energetyczną. Ta zaś przewodem o długości do 50 m spaja sieć i przyłącze. Z napowietrznej linii energetycznej wykonuje się przyłącze elektryczne, które może być
Kwota wsparcia może w ciągu roku sięgnąć nawet 800 zł - zapowiada minister klimatu i środowiska Michał Kurtyka. Rząd dopłaci do prądu. Znamy kwoty wsparcia (Adobe Stock, Proxima Studio
1b2Znx. Fotowoltaika to obecnie rozwiązanie energetyczne, które stale zyskuje na popularności na całym świecie, także w Polsce. Mimo wszystko w dalszym ciągu wiążą się z nim pewne niewiadome, a ściślej rzecz ujmując, ważne pytania, na które odpowiedź powinna znać każda osoba, planująca montaż instalacji czekaj i już teraz zainwestuj w instalację fotowoltaiczną!Prawo EnergetyczneJednym z takich zagadnień jest kwestia prawa energetycznego, panującego w Polsce. Jak wyglądają regulacje prawne dotyczące fotowoltaiki? Czy każdy operator energetyczny ma obowiązek podłączenia instalacji i w jaki sposób fotowoltaika może przynieść korzyści finansowe?Prawo energetyczne w Polsce złożone jest z wielu rozmaitych rozporządzeń, ustaw oraz lokalnych regulacji. W żaden sposób nie mówi ono wprost o instalacjach fotowoltaicznych. Istnieje jednak zapis na temat odnawialnych, ekologicznych źródeł energii (ustawa o OZE). Zapis ten, podobnie jak postrzeganie jednostek wytwórczych energii elektrycznej w naszym kraju, stale ulega jednak zmianie i rozwojowi. Najważniejszym elementem ustawy jest poniższy fragment:„Operator systemu elektroenergetycznego, w obszarze swojego działania, jest zobowiązany zapewnić wszystkim podmiotom pierwszeństwo w świadczeniu usług przesyłania lub dystrybucji energii elektrycznej wytworzonej w instalacjach odnawialnego źródła energii oraz w wysokosprawnej kogeneracji, z zachowaniem niezawodności i bezpieczeństwa krajowego systemu elektroenergetycznego”W praktyce oznacza to, że każde Przedsiębiorstwo Energetyczne zajmujące się przesyłaniem lub dystrybucją energii elektrycznej ma obowiązek przyłączenia instalacji fotowoltaicznej. Aby tak się stało, niezbędne jest jednak złożenie poprawnego wniosku oraz wypełnienie innych potrzebnych dokumentów potrzebujesz, aby przyłączyć swoją instalację fotowoltaiczną do operatoraAby operator przyłączył Twoją mikroelektrownię słoneczną, musisz przygotować odpowiednie dokumenty. Jest to niezbędne, abyś mógł korzystać ze swojej instalacji fotowoltaicznej. Pamiętaj, że nie warto zwlekać z tym, ponieważ Twoja instalacja nie pracuje, a Ty nie oszczędzasz na rachunkach. Poniżej przedstawiamy wszystkie kroki formalne, jakie trzeba zrobić przy instalacji fotowoltaicznej:zgłoszenie przyłączenia mikroinstalacji,schemat instalacji w razie nadwyżek,schemat elektrycznej instalacji fotowoltaicznej,parametry techniczne zastosowanych komponentów,certyfikat sprzętu - do tej pory był wymagany certyfikat zgodności, natomiast z dniem 1 maja 2022 wymagany będzie certyfikat NC RfG więcej informacji na wypełnieniu i złożeniu potrzebnych dokumentów operator podłączy Twoją instalację, która pozwoli Ci zaoszczędzić na energii. Warto pamiętać, że OSD (operator systemu dystrybucyjnego) ma 30 dni na wymianę licznika na dwukierunkowy i uruchomienie instalacji martw się, może to się wydawać skomplikowane, ale wybierając Otovo, zrobimy to wszystko za Ciebie!Przed zdecydowaniem się na instalację fotowoltaiczną warto zapoznać się z regulacjami prawnymi, które mają znaczenie np. przy wyborze mocy mikroelektrowni. Najważniejsza jest ustawa OZE oraz regulowany przez nią system o OZE - co powinieneś o niej wiedzieć?Ustawa o Odnawialnych Źródłach Energii to główny dokument regulujący kwestie związane z pozyskiwaniem energii elektrycznej za pomocą instalacji fotowoltaicznych. Weszła w życie 1 lipca 2016 roku i doczekała się nowelizacji 25 czerwca 2019 o energetyce odnawialnej wprowadziła definicję prosumenta, czyli osoby wytwarzającej energię elektryczną z odnawialnych źródeł energii na potrzeby własne i oddającej jej nadwyżkę do sieci elektrycznej. Reguluje też system opustów rozwiązujący kwestię rozliczania się prosumenta z zakładem swój adres i otrzymaj darmową wycenę! Nowa ustawa o OZE - fotowoltaikaObecnie ma zostać wprowadzona kolejna nowelizacja ustawy, której projekt przewiduje wydłużenie systemu opustów OZE, a także systemów FiT i FiP oraz systemu aukcyjnego do 30 czerwca 2047 r. Pierwotnie te korzystne dla prosumentów rozwiązania były przewidywane do 2040 r. System opustów - fotowoltaika Czym dokładnie jest system opustów? Określa on zasady, na jakich prosument rozlicza się z wyprodukowanej przez siebie za pomocą instalacji fotowoltaicznej energii elektrycznej, a także energii pobieranej przez niego z sieci. Rozwiązuje to kwestię magazynowania nadwyżki energii elektrycznej produkowanej przez systemu opustów mogą korzystać głównie osoby nieprowadzące działalności gospodarczej. Wymogiem jest również posiadanie instalacji fotowoltaicznej o mocy do 50 posiadający instalację fotowoltaiczną nie wykorzystuje 100% dostarczanej mu przez nią energii na bieżąco - zazwyczaj w przypadku przeciętnego gospodarstwa domowego jest to jedynie 20-30% całej wytworzonej energii. Pozostała jej część, musi być gdzieś magazynowana. Najczęstszym rozwiązaniem jest podpisanie specjalnej umowy z zakładem energetycznym, który bierze to zadanie do siebie. Jest to kosztowny proces, jednak zgodnie z ustawą o OZE jego rozliczenie odbywa się bezgotówkowo - prosument "płaci" za magazynowanie nadwyżki wyprodukowanej przez niego energii, oddając jej część na użytek firmy energetycznej. Prosument może ponownie wykorzystać większą część z nadwyżki energii, jaką przekazuje do sieci. Dzięki temu instalacja fotowoltaiczna jest tak opłacalnym rozwiązaniem - latem, kiedy działa najwydajniej, produkuje zapasy energii elektrycznej, które będą mogły być wykorzystane przez prosumenta w mniej korzystnym okresie, np. zimą. Ile wyprodukowanej energii zostanie wykorzystane na pokrycie "opłat" za magazynowanie energii przez firmę energetyczną? Jest to zależne od mocy mikroelektrowni - osoby posiadające instalację do 10 kWp stracą 20% wytworzonej energii, natomiast w przypadku instalacji od 10 do 50 kWp będzie to 30%Ile energii zużywa przeciętne gospodarstwo? Warto w tym przypadku przytoczyć termin autokonsumpcji energii elektrycznej, który określa ilość, w jakiej jest ona wykorzystywana na bieżąco przez dane gospodarstwo domowe. Im więcej energii zużywa się na bieżąco, tym lepiej, zmniejsza to bowiem straty związane z koniecznością magazynowania jej przeciętnym gospodarstwie domowym wystarczają instalacje fotowoltaiczne o mocy poniżej 10 kWp - zazwyczaj pokrywają one w pełni zapotrzebowani na energię elektryczną w ciągu roku. Ponieważ wiążą się z mniejszą ilością energii oddawanej do sieci na rzecz pokrycia kosztów jej magazynowania, często uważa się je za korzystniejsze to jednak oznacza, że instalacje 10-12 kWp są nieopłacalne? Jeśli są dobrze dobrane do zapotrzebowania danego budynku, wciąż znacznie obniżają koszty energii elektrycznej. Korzystanie z nich nie wiąże się też z dodatkowymi opłatami, poza różnicami w cenie zakupu i montażu - system opustów, OZERegulowany przez ustawę o OZE system opustów będzie najprawdopodobniej obowiązywał do 2047 r. Ewentualnie zmiany mogą dokonać się np. odnośnie stawek bilansowania opustu, jednak w takiej sytuacji mogą pojawić się też komercyjne systemy opustów proponowane przez dostawców energii elektrycznej. Nadwyżki energii można też magazynować samodzielnie w tzw. systemie off-grid, jednak jest to związane z dość wysokimi kosztami zakupu magazynu energii, akumulatorów oraz inwertera akumulatorowego. Nie czekaj i już teraz zainwestuj w instalację fotowoltaiczną!
Masz w planach budowę domu? Czeka Cię zatem mnóstwo formalności do zrealizowania. Poza uzyskaniem pozwolenia, projektem budynku czy przygotowaniem terenu do prac, musisz pamiętać o jeszcze jednej istotnej kwestii, czyli zaopatrzeniu działki w dostęp do energii elektrycznej. Bez tego rozpoczęcie budowy będzie niemożliwe. Sprowadza się to zatem do wykonania przyłącza energetycznego. Jak przebiega ten proces? Przyłącze energetyczne - charakterystyka Możliwa jest, przynajmniej w teorii, budowa domu bez konieczności korzystania bezpośrednio z sieci elektroenergetycznej. Prąd czerpać możesz chociażby z agregatu prądotwórczego. Nie jest to jednak wygodne rozwiązanie, a przy tym zupełnie nie sprawdzi się w przypadku zasilania dużych maszyn budowlanych. Alternatywę stanowi tymczasowe przyłącze energetyczne, z którego możesz korzystać jedynie na czas budowy. Po jej zakończeniu i tak będziesz musiał wykonać docelowe przyłącze energetyczne. Co istotne, może ono przyjmować dwie formy, wśród których wymienia się: przyłącze energetyczne napowietrzne, przyłącze kablowe. To pierwsze rozwiązanie spotykane jest obecnie bardzo rzadko. Stosowano je w budownictwie starszego typu. Jego wątpliwe walory estetyczne i zmniejszone bezpieczeństwo sprawiły, że przyłącze energetyczne napowietrzne zastępuje się kablowym przyłączem energii elektrycznej. Co je wyróżnia? Linie napowietrzne zastępowane są tu najczęściej podziemnymi, choć spotykane są obie z nich. Warto jednocześnie wiedzieć, że do domów jednorodzinnych przyłącze wykonuje się na napięciu 400 V (trójfazowe). Kluczowy element przyłącza stanowi złącze kablowe w formie skrzynki montowanej na granicy posesji. Umieszcza się w niej bezpieczniki główne. Ponadto, zostaje ona wyposażona w licznik energii elektrycznej. Warto wiedzieć, że jest to własność dostawcy energii elektrycznej, a co za tym idzie, tylko on ma dostęp do jej wnętrza, odpowiadając jednocześnie za jej konserwację. Na czas budowy montowana jest także tablica rozdzielcza tymczasowa, czyli skrzynka umożliwiająca sterowanie całą instalacją elektryczną. Po zakończeniu budowy tablicę rozdzielczą umieszcza się wewnątrz budynku. Przyłącze energetyczne - wniosek Jeśli chcesz przyłączyć się do sieci, to musisz najpierw złożyć stosowny wniosek w zakładzie energetycznym o wydanie warunków przyłączenia domu do sieci. Co powinno się w nim znaleźć? Wniosek musi zawierać przede wszystkim informacje dotyczące przewidywanego zapotrzebowania mocy i orientacyjnego zużycia energii w skali roku. Podaj także przewidywany termin rozpoczęcia poboru energii. O ile wypełnienie wniosku nie zabierze wiele czasu, o tyle nieco bardziej pracochłonne okaże się skompletowanie wszystkich dokumentów, które musisz do niego dołączyć. Co dokładnie znajduje się na tej liście? Będzie to: dokument potwierdzający własność działki (akt własności lub akt kupna), plan zabudowy na mapie (ew. można go zastąpić szkicem, który określa położenie budynku względem istniejących już sieci elektroenergetycznych i sąsiednich budynków). Od momentu złożenia dokumentów, w ciągu 14 dni zakład energetyczny ma za zadanie wydać warunki przyłączenia. Określają one sposób zasilania, a więc to, czy przyłączenie będzie odbywać się z sieci napowietrznej, czy kablowej. Ponadto zawierają także informacje dotyczące miejsca przyłączenia do sieci oraz miejsca zainstalowania licznika. Co istotne, musi ono zostać ustalone z rejonowym zakładem energetycznym w celu potwierdzenie, że spełnia warunki techniczne i np. nie koliduje z innymi instalacjami. Po wydaniu warunków przyłączenia należy podpisać umowę o przyłączenie. Budowa przyłącza - z pozwoleniem czy bez? Zasadniczo budowa przyłącza może odbywać się na podstawie pozwolenia na budowę, na podstawie zgłoszenia, bądź bez pozwolenia i zgłoszenia. Które rozwiązanie wybrać? To zależy, czy projekt przyłącza energetycznego jest częścią projektu budynku i zagospodarowania działki. Jeśli tak, to wystarczy wówczas uzyskanie pozwolenia na budowę domu. Jeśli chcesz zdecydować się na to drugie rozwiązanie, czyli dokonanie zgłoszenia budowy przyłącza, to i tak musisz skompletować taką samą dokumentację jak przy pozwoleniu na budowę (tj. projekt budynku i zagospodarowania działki). Ponadto, zgłoszenie powinno nastąpić przynajmniej 21 dni przed rozpoczęciem robót. Nie trzeba jednak czekać na wydanie zgody, wystarczy, że urząd nie zgłosi sprzeciwu w tym terminie. W sytuacji, gdy nie chcesz występować o pozwolenie ani dokonywać zgłoszenia, to musisz dostosować się do technicznych warunków przyłączenia. Konieczne będzie także naniesienie zmian na mapie, a następnie zgłoszenie do Wydziału Geodezji i Kartografii. Wybór taryfy energetycznej Kiedy instalacja i przyłącze są już wykonane, należy podpisać umowę o dostarczenie energii. Samo podpisanie umowy nie wystarczy. Musisz jeszcze zdecydować się na jedną z oferowanych taryf energetycznych. W każdej z nich występują inne stawki za prąd, które uzależnione są od pory dnia. Na czas budowy powinieneś wybrać taryfę budowlaną. Podobnie jak inne taryfy, występuje ona w różnych wariantach. Do dyspozycji masz taryfę budowlaną: C11 (jednostrefową) - obowiązuje w niej taka sama stawka za energię przez całą dobę. Wygodny wybór, jeśli nie chcesz planować z wyprzedzeniem przebiegu prac budowlanych. C12a (dwustrefową) - niższe stawki dotyczą godzin między 11:00-20:00 i 21:00-8:00 w lecie oraz między 11:00-17:00 i 21:00-8:00 w zimie. Zdecyduj się na nią, jeśli możesz zaplanować prace budowlane w określonych godzinach. C12b (dwustrefową) - oferuje niższą stawkę za prąd przez cały rok w godzinach 13:00-15:00 i 22:00-6:00. Wybierz ją pod warunkiem przeprowadzania prac budowlanych w godzinach nocnych. Na taryfę budowlaną musisz się zdecydować nie tylko, gdy budujesz dom, ale i w sytuacji przeprowadzenia generalnego remontu. Po zakończonej budowie konieczna jest zmiana taryfy z C na G, czyli tą dedykowaną gospodarstwom domowym. Taki krok będzie jednocześnie opłacalny, ponieważ stawki w niej obowiązujące są znacznie niższe.
Pieniądze wykłada właściciel działki (inwestor) zarówno w wypadku przyłącza kanalizacyjnego, jak i wodociągowego. [b]Przed rozpoczęciem robót czytelniczka uzyskała w gminie ustne zapewnienie, że założone przyłącze wodociągowe gmina przejmie odpłatnie. Koszt wykonanych prac przekroczył 8500 zł. Czytelniczka dwukrotnie składała wnioski o przejęcie przyłącza i dwukrotnie spotkała się z odmową. Pyta, co robić w takiej sytuacji. Czy wnieść sprawę do sądu? [/b] Odpowiedź na ostatnie pytanie brzmi: nie, chyba że w rzeczywistości inwestycja wykroczyła poza granice przyłącza. [srodtytul]Czego nie uwzględnią[/srodtytul] Zasada zapisana w art. 15 ust. 2 [link= z 7 czerwca 2001 r. o zbiorowym zaopatrywaniu w wodę i zbiorowym odprowadzaniu ścieków (DzU z 2006 r. nr 123, poz. 858 ze zm.)[/link] jest taka, że [b]koszt budowy przyłącza do sieci kanalizacyjnej i wodociągowej, studni wodomierzowej, pomieszczenia przewidzianego do lokalizacji wodomierza głównego oraz urządzenia pomiarowego obciąża osobę ubiegającą się o przyłączenie nieruchomości do sieci. Żądanie zwrotu kosztów budowy przyłącza od gminy czy przedsiębiorstwa wodno-kanalizacyjnego jest bezpodstawne i na pewno żaden sąd go nie uwzględni.[/b] – Niejednokrotnie inwestor, aby uzyskać przyłączenie do sieci, oprócz samego przyłącza buduje także część sieci kanalizacyjnej bądź wodociągowej, której koszty go nie obciążają. Do tej części jego wydatków odnosi się art. 31 wskazanej ustawy z 7 czerwca 2001 r. Zapisano w nim, że [b]osoby, które wybudowały z własnych środków urządzenia wodociągowe i kanalizacyjne, mogą przekazać je odpłatnie gminie albo przedsiębiorstwu wodno-kanalizacyjnemu na warunkach uzgodnionych w umowie.[/b] W praktyce powstają niejednokrotnie kontrowersje, co jest przyłączem, a co (jakie urządzenia) wchodzi w skład sieci magistrali wodnej czy kanalizacyjnej. Odwołać się tu trzeba do definicji zamieszczonych w art. 2 ustawy z 2001 r. Tak więc przyłącze wodociągowe to odcinek przewodu łączącego sieć wodociągową z wewnętrzną instalacją wodociągową w nieruchomości odbiorcy wody wraz z zaworem głównym za wodomierzem. Przyłączem kanalizacyjnym zaś jest odcinek przewodu łączącego wewnętrzną instalację kanalizacyjną w nieruchomości odbiorcy z siecią kanalizacyjną za pierwszą studzienką, licząc od strony budynku, a gdy nie ma studzienki – do granicy nieruchomości odbiorcy. [srodtytul]Liczne spory[/srodtytul] Ta pokrętna definicja była przyczyną licznych sporów. Powinno je przeciąć wyjaśnienie zawarte w [b]uchwale Sądu Najwyższego z 13 września 2007 r. (sygn. III CZP 79/07)[/b]. SN uznał w niej, że [b]przyłączem kanalizacyjnym jest tylko odcinek przewodu kanalizacyjnego leżący w granicach nieruchomości odbiorcy usług. Tak więc ten odcinek, który znajduje się poza granicą jego działki, przyłączem nie jest. W konsekwencji więc koszt jego budowy nie obciąża odbiorcy usług.[/b] [srodtytul]Sąd potwierdził[/srodtytul] [b]Jeśli jednak własnym sumptem właściciel gruntu wykonał oprócz przyłącza instalacji wewnętrznej także część przewodu należącego już do sieci (magistrali) kanalizacyjnej, to należy mu się[/b] – stosownie do art. 31 ustawy – [b]zwrot wydatków[/b]. [b]Przedsiębiorstwo czy gmina, zależnie od tego, kto jest właścicielem sieci, nie może wówczas odmówić przejęcia urządzenia wodociągowego czy kanalizacyjnego i zapłaty za nie[/b]. W razie odmowy właścicielowi działki wolno dochodzić związanych z tym roszczeń od gminy lub przedsiębiorstwa na drodze sądowej. Potwierdził to [b]Sąd Najwyższy w licznych orzeczeniach (np. wyroki z 29 czerwca 2004 r., sygn. IICK 404/03, i z 16 czerwca 2004 r., sygn. II CK 158/03)[/b]. Inaczej będzie tylko wówczas, gdy urządzenia niebędące przyłączami ani instalacją wewnętrzną nie odpowiadają warunkom technicznym określonym w przepisach prawa. Takich właściciel sieci przejmować nie musi. Również to znalazło potwierdzenie w orzeczeniach SN. Tak np. w [b]wyroku z 31 styczna 2007 r. (sygn. II CNP 91/06)[/b] uznał on za prawidłowe orzeczenie sądu oddalające żądanie inwestora – TBS – dotyczące zawarcia z nim przez gminę umowy o przejęcie urządzeń kanalizacyjnych wybudowanych niezgodnie z projektem. [srodtytul]Może zobowiązać[/srodtytul] SN nie wyłączył jednak całkowicie przejęcia instalacji wadliwej, jeśli można ją poprawić. Sąd może zobowiązać do tego przedsiębiorstwo (gminę), ale ustalając ekwiwalent pieniężny dla inwestora, uwzględni wartość urządzeń oraz nakładów koniecznych, by doprowadzić instalację do odpowiedniego standardu technicznego. Co ważne, [b]roszczenie o przejęcie urządzeń i zapłatę można zgłosić zarówno po przyłączeniu się do sieci, jak i przed ni[/b]m, jeśli urządzenia zostały już wybudowane ([b]wyrok SN z 2 marca 2006 r., sygn. I CSK 83/ 05[/b]). Roszczenie to się nie przedawnia. Dlatego z żądaniem zwrotu wydatków na budowę tej części przewodu kanalizacyjnego, która znajduje się poza ich działką, mogą występować właściciele gruntu, którzy wykonali roboty np. pięć czy dziesięć lat temu ([b]wyrok SN z 23 lipca 2003 r., sygn. II CKN 346/01[/b]). [ramka][b]Co musi gmina, a co przedsiębiorstwo wodociągowo-kanalizacyjne[/b] Zbiorowe zaopatrzenie w wodę i zbiorowe odprowadzanie ścieków jest – stosownie do [link= z 7 czerwca 2001 r. o zbiorowym zaopatrywaniu w wodę i zbiorowym odprowadzaniu ścieków[/link] – zadaniem własnym gminy. Koszty budowy sieci wodociągowej i kanalizacyjnej obciążają natomiast co do zasady przedsiębiorstwo wodociągowo-kanalizacyjne, które prowadzi takie inwestycje w ramach planu rozwoju i modernizacji zatwierdzonego w formie uchwały przez radę gminy. Rada gminy ustala regulamin dostarczania wody i odprowadzania ścieków. Jeśli odbiorca spełni warunki określone w tym regulaminie oraz istnieje techniczna możliwość świadczenia usług na jego rzecz, przedsiębiorstwo nie może odmówić przyłączenia do sieci. [/ramka]
Jeśli w pobliżu działki, na której budujesz dom, jest sieć wodociągowa lub kanalizacyjna, musisz się do niej przyłączyć. Kto ponosi koszty budowy przyłącza? Jakie są opłaty? Dowiedz, się jak przyłączyć dom do sieci wodociągowej i kanalizacyjnej. Jakich formalności dopełnić. Kto płaci za przyłączenie nieruchomości do sieci Zgodnie z art. 15 ustawy o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę i zbiorowym odprowadzaniu ścieków osoba ubiegająca się o przyłączenie nieruchomości do sieci wodociągowej lub kanalizacyjnej na własny koszt zapewnia realizację przyłączy oraz studni wodomierzowej (lub pomieszczenia przewidzianego do lokalizacji wodomierza głównego). Koszty przyłącza wodociągowego: za co trzeba zapłacić Oznacza to, że trzeba zapłacić za wydanie warunków przyłączenia, za wykonanie projektów przyłączy, za wszelkie ich uzgodnienia, za wybudowanie przyłączy oraz ich odbiory, próby techniczne i prace geodezyjne. Ostateczny koszt zależy od długości przyłącza, warunków terenowych i cen rynkowych stosowanych w danej miejscowości. Czytaj też: Wykwity na elewacji i ogrodzeniu z klinkieru? Zobacz, jak się ich pozbyć Całość prac można zlecić miejscowej spółce wodno-kanalizacyjnej (przykładowa stawka za wykonanie przyłącza wodociągowego to 550 zł za pierwszy metr plus 760 zł za każdy następny) albo samodzielnie zatrudnić projektanta i wykonawcę (prawdopodobnie będzie taniej). Przedsiębiorstwo ponosi koszt budowy urządzeń wodociągowych i kanalizacyjnych (sieci), przewidzianych przez gminę w studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy oraz miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego. Ponadto zapłaci za wodomierz główny na przyłączu (nabycie, zainstalowanie i utrzymanie). Zatkana rura kanalizacyjna? Pokazujemy jak ją udrożnić Zgłoszenie budowy przyłącza nie jest konieczne Zgodnie z art. 29a ustawy Prawo budowlane inwestor może budować przyłącza bez zgłoszenia w starostwie powiatowym. Jest wówczas zobowiązany do wykonania planu sytuacyjnego przyłącza na mapie zasadniczej. Taki plan jest jednak częścią projektu przyłącza, więc dodatkowa formalność, jaką jest zgłoszenie (dopuszczalne na podstawie art. 30 Prawa budowlanego), w praktyce jest zbędna. Wniosek o określenie warunków technicznych przyłączenia do sieci Zaczynamy od złożenia w miejscowym zakładzie wodociągowym i kanalizacyjnym wniosku o określenie warunków technicznych przyłączenia nieruchomości do sieci. Trzeba w nim podać cel poboru wody, szacunkowe zapotrzebowanie na nią, określić rodzaj ścieków i ich spodziewaną ilość. Do wniosku dołączamy dokument potwierdzający tytuł prawny do korzystania z nieruchomości i mapę zasadniczą w skali 1:500 (czasami jest też wymagany wypis z rejestru gruntów albo decyzja o warunkach zabudowy). Sprawdź też: Budowa domu - FORMALNOŚCI krok po kroku >>> Zakład powinien wydać warunki w ciągu 30 dni (w niektórych spółkach termin wynosi 14 dni), a w nich określić między innymi miejsce włączenia do sieci i instalacji wodomierza oraz wymagania odnośnie do materiałów, z których mają być wybudowane przyłącza. Razem z warunkami dostaniemy projekt umowy o przyłączenie. Przygotowanie projektu przyłączy Po otrzymaniu warunków należy zamówić u wybranego projektanta wykonanie projektów przyłączy wraz z uzgodnieniem ich lokalizacji w ZUD. Gotowe projekty (w dwóch lub trzech egzemplarzach, zależnie od wymagań) składa się w firmie wodociągowo-kanalizacyjnej do uzgodnienia pod względem technicznym. Sprawdź też: 10 błędów w kanalizacji w domu - jak ich uniknąć >>> Instalacja wodna - elementy, sposób prowadzenia rur, poprawne działanie >>> Odprowadzanie ścieków - jakie zastosować rozwiązania >>> Zlecenie budowy przyłączy Po ich zaakceptowaniu można podpisać umowę o przyłączenie, a następnie zlecić wybranemu wykonawcy budowę przyłączy i zgłosić rozpoczęcie robót w zakładzie wodociągowo-kanalizacyjnym. Pracownik zakładu przeprowadzi kontrolę przed zasypaniem przyłączy i odbiór techniczny po zakończeniu robót. Inwestor albo wykonawca na jego zlecenie powinien uzyskać zgodę zarządcy drogi na czasowe zajęcie pasa drogowego i zabezpieczyć kwestie organizacji ruchu. Na koniec trzeba zlecić geodecie wykonanie geodezyjnej inwentaryzacji powykonawczej przyłączy. Zakład może wówczas zamontować wodomierz główny. Ostatnia formalność to podpisanie umowy o zaopatrzenie w wodę i/lub odprowadzanie ścieków. Opłaty za przyłączenie do sieci wodociągowej: gmina nie może ich pobierać! Zgodnie z przepisami właściciel nieruchomości ponosi koszt budowy przyłącza, a przedsiębiorstwo wodociągowo-kanalizacyjne koszt budowy sieci (urządzeń). Od lat jest podnoszony problem, że niektóre gminy żądają opłat za sam fakt przyłączenia do sieci (czyli za zgodę na podłączenie przyłącza wybudowanego na koszt mieszkańca). Chociaż gminy nie mają prawa do pobierania z tego tytułu opłat, ciągle próbują umieszczać takie opłaty przyłączeniowe w uchwalanych regulaminach. Dopóki ktoś nie zaskarży uchwały, pobierają opłaty dotyczące podłączenia budynku do gminnych sieci. Świadomość możliwości zaskarżenia uchwały gminy jest niewielka, więc dobrze że zajęła się tym prokuratura. W przypadku ujawnienia nieprawidłowości polegających na nakładaniu na mieszkańców obowiązku ponoszenia opłaty przyłączeniowej za możliwość podłączenia budynku do gminnych sieci, prokuratorzy mają obowiązek podjęcia działań zmierzających do zakwestionowania tych zapisów, jako nie posiadających upoważnienia ustawowego. Jak czytamy w komunikacie wydanym przez Prokuraturę Krajową z dn. 10 sierpnia 2017 r., stanowisko prokuratury potwierdza utrwalone orzecznictwo sądów:"W wyroku z 22 listopada 2010 roku (sygn. akt II SA/Kr 851/10) Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie stwierdził nieważność uchwały rady gminy ustalającej odpłatność za podłączenie do urządzeń zaopatrzenia w wodę i urządzeń kanalizacyjnych. W uzasadnieniu tego wyroku Sąd wskazał, że nie ma podstaw do podjęcia takiej uchwały przez gminę w żadnym z przepisów. Zgodnie z art. 94 Konstytucji podstawą prawną stanowienia aktów prawa miejscowego jest upoważnienie zawarte w ustawie i musi być ono wyraźne. W związku z powyższym, jak stwierdził WSA w Krakowie, jednostronne nakładanie na obywateli jakichkolwiek obowiązków, w tym opłat, nie jest dopuszczalne bez upoważnienia ustawowego. Żadna ustawa nie zezwala gminie na wprowadzenie opłat za przyłączanie się do sieci wodociągowej lub obowiązek pokrycia kosztów wykonania przyłącza kanalizacyjnego ze środków własnych gminy wprost wskazał Sąd Najwyższy w swojej uchwale z 13 września 2007 roku (sygn. akt III CZP 79/07). SN podkreślił, że udostępnienie takiego przyłącza nie może być obciążone dodatkowymi kosztami pokrywanymi przez jest również uzależniania przyłączenia się do sieci od wcześniejszego zawarcia umowy o zaopatrzenie w wodę lub odprowadzanie ścieków. Stwierdził tak Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z 19 czerwca 2008 roku (sygn. akt II OSK 431/08). Nielegalne są ponadto wszelkie zapisy w regulaminach dostarczania wody i odprowadzania ścieków, określonych przez rady gmin oraz opłaty za ustalanie warunków technicznych przyłącza, co stwierdził Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w wyroku z 15 października 2007 roku (sygn. akt IV SA/Wa 1116/06).Obywatele, nawet za swoją zgodą, nie mają także obowiązku wybudowania urządzeń wodociągowo-kanalizacyjnych z własnych środków. Na stanowisku takim staną Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gorzowie Wielkopolskim w wyroku z 5 grudnia 2006 roku (sygn. akt II SA/Go 432/06) oraz Wojewódzki Sąd Administracyjny w Kielcach w wyroku z 30 stycznia 2008 roku (sygn. akt II SA/Ke 675/07).Skargi prokuratorów o stwierdzenie nieważności uchwał gmin wprowadzających obowiązek ponoszenia opłaty przyłączeniowej za możliwość podłączenia budynku do gminnych sieci uwzględniły również WSA w Krakowie w wyroku z 9 października 2012 roku (sygn. akt III SA/Kr 921/12), WSA w Poznaniu w wyroku z 26 września 2012 roku (sygn. akt IV SA/Po 587/12), WSA w Krakowie w wyroku z 23 maja 2011 roku (sygn. akt II SA/Kr 402/11) oraz WSA w Łodzi w wyroku z 15 marca 2013 roku (sygn. akt II SA/Łd 106/13)". Źródło: Dział Prasowy, Prokuratura Krajowa Gdzie kończy się sieć, a zaczyna przyłącze kanalizacyjne Określenie, gdzie kończy się sieć, a gdzie zaczyna przyłącze kanalizacyjne, bywa powodem konfliktu między przedsiębiorstwem a osobą występującą o przyłączenie. Pomocny może tu być wyrok Sądu Apelacyjnego w Warszawie z 13 grudnia 2011 r. (VI ACa 870/11), w którym stwierdzono, że odcinek przewodu kanalizacyjnego łączący wewnętrzną instalację kanalizacyjną w nieruchomości odbiorcy z istniejącą siecią kanalizacyjną, w części leżącej poza granicą przyłączanej nieruchomości gruntowej, nie jest przyłączem, tylko urządzeniem kanalizacyjnym, oraz że sfinansowanie budowy sieci kanalizacyjnej do granic nieruchomości odbiorcy lub do położonej na niej studzienki obciąża przedsiębiorstwo.
Kupiłeś działkę pod wymarzony dom i potrzebujesz energii do rozpoczęcia jego budowy lub chcesz, aby w Twoim domku letniskowym popłynął prąd? Zanim energia elektryczna znajdzie się na Twojej posesji, niezbędne jest uzyskanie przyłącza energetycznego. Dziś krok po kroku opisujemy wszystkie niezbędne elementy procesu przyłączeniowego oraz przybliżamy formalności z tym związane. Czym jest przyłącze energetyczne i kto może się o nie ubiegać? Przyłącze energetyczne jest to proces połączenia instalacji elektrycznej, która łączy sieć energetyczną z nieruchomością (dom, garaż, biuro). Do jej elementów należy: przyłącze elektryczne, złącze(gdzie znajdują się bezpieczniki główne, najczęściej jest to skrzynka przy ogrodzeniu), tablica rozdzielcza oraz licznik energii elektrycznej. Przyłączenie energetyczne dostępne jest dla każdej osoby, która posiada jeden z poniższych tytułów prawnych do nieruchomości: akt własności, dzierżawa, umowa najmu. W jakich sytuacjach niezbędne jest uzyskanie przyłącza energetycznego? Zdarzają się takie sytuacje, że przy rozpoczęciu budowy domu korzystamy z życzliwości sąsiada i energię czerpiemy z jego posesji. Niestety, co zrobić, gdy najbliższy sąsiad jest zbyt daleko lub odmówi nam pomocy? To jeden z przykładów, dla którego warto jest być niezależnym energetycznie. Do przedsiębiorstwa dystrybucyjnego zgłaszamy się o uzyskanie przyłącza energetycznego, gdy: rozpoczynamy budowę lub prowadzenie gospodarstwa domowego – mieszkanie, dom, plac budowy, domek letniskowy, garaż; rozdzielamy aktualną instalację elektryczną np. dom jednorodzinny zostaje podzielony na 2 oddzielne gospodarstwa domowe, z jednego lokalu korzystają dwie firmy; zwiększamy moc przyłączeniową – w Twoim domu dochodzi coraz więcej urządzeń elektrycznych i moc przyłączeniowa jest zbyt mała np. kuchenka elektryczna, bojler, ogrzewanie elektryczne lub Twoja firma rozrasta się i dotychczasowa moc przyłączeniowa jest niewystarczająca; zamierzamy zmienić rodzaj zasilania np. z jednofazowego na trójfazowy lub zmienić rodzaj przyłącza np. z linii na kablowy. Krok pierwszy: złożenie wniosku o przyłącze energetyczne Bez względu czy przyłącze dotyczy placu budowy, działki, domku letniskowego lub mieszkania pierwszym etapem jest złożenie wniosku o wydanie warunków technicznych przyłączenia. Wniosek składamy do dystrybutora energii (OSD), który przypisany jest do obszaru naszej nieruchomości. Wzory wniosku są do pobrania na stronach internetowych dystrybutorów lub dostępne w ich biurach obsługi klienta. We wniosku należy wypełnić dane osobowe (imię, nazwisko, adres zamieszkania, pesel) dane dotyczące obiektu (adres lokalu, nr domu/działki, typ obiektu), cel przyłącza (akapit powyżej), podać przewidywane roczne zapotrzebowanie na energię. Ma to pomóc w określeniu mocy przyłączeniowej oraz układu fazowego. Wszystko to wpływa na koszty budowy przyłączenia, którymi obciążony jest inwestor. Jeżeli zastanawiacie się jak obliczyć roczne zużycie energii skorzystajcie z dostępnego na naszej stronie kalkulatora zużycia prądu. Do wniosku należy dołączyć wymagane załączniki. Jest to plan zabudowy lub szkic sytuacyjny pokazujący rozmieszczenie przyłącza obiektu względem istniejącej sieci. Drugi element to dokument stwierdzający prawo do korzystania z nieruchomości. W przypadku przedsiębiorstw należy dołączyć wypis z KRS lub zaświadczenie z ewidencji działalności gospodarczej. Krok drugi odpowiedź zakładu energetycznego Dystrybutor energii na określenie warunków dotyczących przyłącza energetycznego ma 30 dni. W przypadku wniosku, gdzie napięcie przekracza 1kV termin wydłuża się do 150 dni. W odpowiedzi przedsiębiorstwo wydaje warunki techniczne przyłączenia, określające: miejsce połączenia przyłącza z siecią; miejsce dostarczania energii; moc przyłączeniową, rodzaj przyłącza; graniczne parametry techniczne przyłączanych urządzeń; miejsce zainstalowania oraz wymagania dotyczące układu pomiarowo-rozliczeniowego (np. pomiar bezpośredni lub pośredni z zastosowaniem przekładników, taryfa itp.); dane dotyczące doboru zabezpieczeń, zakres koniecznych prac i koszty przyłączenia Krok trzeci realizacja procesu budowy przyłącza energetycznego. Aby doszło do rozpoczęcia budowy przyłącza energetycznego należy podpisać umowę wraz z akceptacją warunków technicznych wydanych przez zakład energetyczny. Ważność warunków przyłączeniowych wygasa po 2 latach od daty ich otrzymania. Ponadto należy ponieść koszty związane z budową przyłączenia. Opłaty są zryczałtowane, ich suma zależy od mocy przyłączeniowej, stawek operatora zł/kW, długości przyłącza powyżej 200 m. Stawki opłat za budowę przyłącza u największych dystrybutorów Dystrybutor przyłącze napowietrzne* przyłącze kablowe* przyłącze napowietrzne** przyłącze kablowe** Enea 45,41 65,79 nie podano nie podano Energa 42,54 57,55 7,66 7,66 PGE 43,00 58,38 7,74 7,74 RWE 39,00 61,30 7,74 7,74 Tauron 44,91 61,60 7,87 7,87 dodatkowy metr pow. 200m 24,50 32,50 ceny netto, * – budowane przyłącze, ** – podłączenie do istniejącej sieci Przykładowo, ubiegamy się o budowę przyłącza do domu jednorodzinnego o mocy 15kW w V grupie przyłączeniowej, gdzie długość przyłącza kablowego wynosi 300 metrów, należąc do obszaru Energi. Opłata za kW = 10kW* 57,55 zł = 575,50 zł Opłata za długość przyłącza 32,50*(300-200) = 32,50*100 = 3250zł Suma netto = 3,825,50 zł Suma brutto = 4705,37 zł Krok czwarty projekt i budowa przyłącza Gdy podmiot ubiegający się budowę przyłączą uiści należną opłatę zakład energetyczny deleguje projektanta. Wraz z inwestorem określa się przebieg przyłącza oraz rozmieszczenie skrzynki – element graniczny między inwestorem, a dystrybutorem. Następnie zakład energetyczny rozpoczyna niezbędne prace przyłączeniowe, czyli doprowadzenie prądu z sieci do skrzynki. Gdy przyłącze doprowadzono do skrzynki, inwestor we własnym zakresie doprowadza przyłącze do nieruchomości. Jest to tak zwana wewnętrzna linia zasilająca WLZ. Po zakończeniu budowy linii zasilającej WLZ, zakład energetyczny sprawdza poprawność instalacji. Po jej akceptacji należy stworzyć geodezyjną inwentaryzację powykonawczą. Krok piąty odbiór techniczny instalacji Po wykonaniu wszystkich prac budowy przyłącza przeprowadzony zostaje odbiór techniczny instalacji i przyłącza. Cały proces budowy przyłącza energetycznego jest mocno zróżnicowany. Najszybciej realizuje się przyłącza napowietrzne jest to okres około pół roku. W przypadku przyłącza kablowego średni okres to 9-12 miesięcy. Natomiast większość dystrybutorów, aby nie ponosić kar umownych wpisuje czas realizacji budowy przyłącza energetycznego do 18 miesięcy. Na sam koniec zakład dystrybucyjny montuje układ pomiarowy. Aby w Twoich gniazdkach popłynął prąd, należy tylko podpisać umowę ze sprzedawcą prądu. Jeżeli zastanawiasz, który z ponad 400 sprzedawców prądu ma najkorzystniejszą ofertą dla Ciebie skorzystaj z naszej porównywarki cen prądu. Co zrobić, jeżeli podlegający nam dystrybutor odmówi wykonanie przyłącza energetycznego? Według obowiązującego prawa zakład energetyczny ma obowiązek zawarcia umowy o przyłączenie do sieci z podmiotami ubiegającymi się o przyłączenie do sieci. Warunkiem koniecznym musi być spełnienie wytycznych sporządzonych w umowie. W przypadku, gdy zakład energetyczny odmówi budowy przyłącza energetycznego należy powiadomić pisemnie o tym fakcie Prezesa Urzędu Regulacji Energetyki i zainteresowany podmiot, podając przyczyny odmowy. Informacje o autorze to pierwsza porównywarka cen prądu w Internecie. Dzisiaj nie tylko porównujemy koszty kWh energii elektrycznej oraz gazu, ale również tworzymy dla Was rankingi, recenzje oraz eksperckie artykuły z innych branż energetycznych, takich jak fotowoltaika, pompy ciepła czy magazyny energii.
kto płaci za przyłącze energetyczne
